Uwarunkowania poczucia własnej godności osób pozbawionych wolności

[…] przedłożona do recenzji propozycja publikacji wpisuje się i jednocześnie wypełnia lukę dotyczącą wiedzy/niewiedzy na temat czynników i zarazem skutków dehumanizacji relacji wychowawczej w warunkach izolacji więziennej. Jednocześnie można ją wpisać także w nurt pozytywnego (humanistycznego) myślenia o resocjalizacji (resocjalizacja pozytywna, kreatywna, twórcza, wykorzystująca potencjały), którego idee (pomimo teoretycznych wskazań i uzasadnień) wciąż są trudne realizacyjnie. Dzieje się tak między innymi z powodu braku świadomości i wiedzy odnośnie do czynników warunkujących efektywność resocjalizacji, szczególnie w zakresie wykorzystywania potencjałów jednostki, także niedostosowanej społecznie, traktowanej jako społecznie „szkodliwa”. Niemały ma w tym udział także deficyt wykorzystywania potencjału relacji wychowawczej, ważnej w pozytywnym podejściu do człowieka, jego wychowania i resocjalizacji, czyli procesu zmiany. Właśnie w podjętej przez Autorki problematyce, upatruję główną (choć nie jedyną) wartość opracowania. […] Szczególną wartość publikacji upatruję w kształtowaniu świadomości teoretycznej i metodycznej oraz w popularyzowaniu (choć nie bezpośrednio) podejścia pozytywnego (humanistycznego) do myślenia o procesie resocjalizacji, jego uwarunkowaniach oraz potencjalnych konsekwencjach respektowania vs. nierespektowania prawa do poszanowania godności osoby ludzkiej, niezależnie od jej specyficznej sytuacji życiowej. Z recenzji wydawniczej dr hab. Ewy Wysockiej, prof. UŚ