Profesor Adam Frączek należy do tego pokolenia polskich psychologów, które studia odbywało w okresie stalinowskim, kiedy to samo czytanie angielskojęzycznego czasopisma mogło spowodować kłopoty, pomijając fakt, że był to okres całkowitej deprywacji, jeżeli chodzi o dostęp do zachodniej literatury naukowej i kontakty ze światem nauki. Te warunki akademickie złagodniały nieco po październiku 1956 roku, choć nadal polscy naukowcy byli pozbawieni dostępu do literatury zachodniej i w znaczącym stopniu ich kontakt z badaczami Zachodu był ograniczony. W tych warunkach – dzisiaj niewyobrażalnych – przebiegała kariera akademicka mojego Przyjaciela i Kolegi ze studiów – Adama Frączka. Adam Frączek jest jednym z bardzo nielicznych psychologów wspomnianego pokolenia, o którym mogę z pełnym przekonaniem stwierdzić, że jako badacz zrobił karierę międzynarodową. Jego dorobek naukowy w obszarze badań nad agresją zapewnił mu trwałe miejsce wśród najwybitniejszych uczonych zajmujących się tą problematyką, a w kraju jest niekwestionowanym autorytetem w tej dziedzinie dociekań naukowych.
Z recenzji prof. Jana Strelaua
Tylu znakomitych autorów, wybitnych naukowców, stworzyło znaczącą w polskiej literaturze naukowej książkę o ważnych aspektach agresywności człowieka. Wszyscy zainspirowani pracami Profesora Adama Frączka, twórcy psychologicznej teorii gotowości do agresji, i Jego badaniami, prowadzonymi w wielu krajach świata. Monografia jest świadectwem umiejętności Profesora Frączka przekazywania własnych pasji naukowych swoim kolegom i uczniom i umiejętności wpływania na poszerzenie wiedzy teoretycznej i empirycznej przez upowszechnienie własnej teorii. Monografia jest podziękowaniem Profesorowi za jego pasje badawcze, za dorobek z tych pasji wynikający i za przekazywanie tych pasji naukowcom w Polsce i na świecie.
Z recenzji prof. Jana Czesława Czabały
