Prozodia. Przyswajanie, badanie, zaburzenia, terapia

W polskiej XX-wiecznej lingwistyce prozodia wypowiedzi należała do zaniedbanych obszarów badawczych. W badaniach logopedycznych była ciągle na etapie postulatów. Sytuacja zaczęła się zmieniać wraz z rozwojem fonetyki akustycznej i z niezwykłym przyspieszeniem badań nad przetwarzaniem słuchowym. [...] Prezentowany tom wypełni poniekąd lukę wynikającą z niedostatków badawczych nad prozodią w języku polskim. Umożliwi praktykom [...] podejmowanie terapii budowanej na wiedzy. Logopedzi zawsze pracowali nad prozodią mowy. Realizacja rozmaitych jej składników jest bowiem wyrazistym symptomem zaburzeń. Jednakże działania specjalistów wynikały z intuicji i umiejętności zdobytych w praktyce. Niniejszy tom przynosi gruntowną wiedzę teoretyczną i dostarcza podstaw do racjonalnego programowania terapii. Jest niewątpliwie osiągnięciem środowiska polskich badaczy, także pomysłodawców projektu i jego redaktorów. Z recenzji prof. dra hab. Stanisława Grabiasa Niniejsza monografia jest pierwszym polskojęzycznym opracowaniem dotyczącym prozodii, którego zakres tematyczny wyznacza perspektywa logopedyczna. Powstanie tomu ma związek z potrzebą ugruntowania w polskiej refleksji logopedycznej dotychczas niedostatecznie w niej wyeksponowanej i rozpowszechnionej wiedzy na ten temat, istotnej dla rozważań dotyczących rozwoju mowy, jej zaburzeń oraz metodyki postępowania diagnostycznego i terapeutycznego. Celem publikacji jest przybliżenie stanu wiedzy dotyczącej biologicznych mechanizmów nabywania i funkcjonowania sprawności prozodycznych w filo- i ontogenezie człowieka, ich powiązań z innymi sprawnościami, charakterystyki zaburzeń prozodycznych występujących w zaburzeniach mowy, słuchu i głosu oraz usprawniania odbioru i realizacji prozodii. Autorzy poszczególnych rozdziałów publikacji reprezentują różne dyscypliny naukowe. Przedstawiane zagadnienia poszerzają o logopedyczną perspektywę opisu prozodii, a także kwestię rozumienia jej znaczenia w komunikacji osób z zaburzeniami mowy oraz osób bez tych zaburzeń. Prezentowane rozważania są wyrazem podejścia interdyscyplinarnego.